Gdy zaczyna robić się gorąco, radośnie wychodzimy wygrzać się w słońcu. Plaże zapełniają się spragnionymi słońca letnikami, by potem zapełniali oni przychodnie zdrowia z takimi objawami jak senność, wymioty, podwyższona temperatura ciała.
Udar słoneczny może przydarzyć się każdemu, chociaż najbardziej niebezpieczny jest dla zdrowia i życia małych dzieci oraz osób starszych. Aby być narażonym nie trzeba jedynie przebywać długo na słońcu. Może nas dopaść w gorącym biurze, mieszkaniu, w samochodzie bez klimatyzacji.
Do objawów udaru należą:
bóle i zawroty głowy
zaczerwienienie i poparzenia skóry
osłabienie
niepokój
nudności
dreszcze
silne bóle i zawroty głowy
zaburzenia widzenia
niewyraźna, bełkotliwa mowa
chwiejny chód
gorączka powyżej 41 stopni C
przyspieszenie tętna
obfite pocenie się na początku, później utrata potliwości
zwiotczenie mięśni
utrata przytomności
oraz
zaburzenia oddychania
Jeśli ktoś z naszego otoczenia ma powyższe objawy musimy szybko działać:
odprowadzić tę osobę lub przenieść w chłodne, zaciemnione miejsce
zdjąć lub chociaż poluzować ciasne ubranie
głowę ułożyć niżej tułowia, gdy twarz jest wyraźnie blada lub odwrotnie, gdy jest czerwona
głowę i klatkę piersiową przykryć chłodnymi okładami (z wody lub lodu) i czekać aż temperatura ciała spadnie poniżej 38 stopni
gdy chory jest przytomny, trzeba podawać mu chłodne napoje, ale w małych dawkach. Wodę można nawet lekko osolić.
gdy te zabiegi nie przynoszą rezultatów należy wezwać lekarza.
Oczywiście jak zwykle – lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego jeśli są upały, to z domu najlepiej nie wychodzić w godzinach, gdy są najsilniejsze, czyli od ok. 12 do 17. Co ciekawe, najgoręcej jest około godziny 15. Na głowę należy zakładać czapkę lub kapelusz, chustkę, cokolwiek, co zapobiega bezpośredniemu promieniowaniu na głowę. Okrycie głowy można nawet co jakiś czas zwilżyć wodą. I koniecznie trzeba wypijać duże ilości wody: z odrobiną soli, cytryną, z miodem. Niewskazany natomiast jest alkohol, który szybko odwadnia.
