Niedoczynność tarczycy to dysfunkcja, która może pojawić się u kobiet spodziewających się dziecka. Choroba wywołana jest zbyt niskim poziomem hormonu T4, a co za tym idzie, niedostatecznym działaniem hormonu T3. Podczas ciąży najczęściej dochodzi do wtórnej niedoczynności, np. w wyniku choroby Hashimoto. Bardzo rzadko niedoczynność tarczycy w ciąży jest związana z niedoborami hormonów podwzgórza lub przysadki. Większość przypadków to bezobjawowe postaci choroby. Tylko u pół procenta przyszłych mam choroba przebiega z pełnymi objawami. Uwaga! Niedoczynność tarczycy w ciąży wymaga leczenia. W przeciwnym razie, może wywołać komplikacje, jak poronienie czy przedwczesny poród.
Niedoczynność tarczycy w ciąży – powikłania
Jak już wcześniej wspomniałam – niedoczynność tarczycy w ciąży niesie za sobą ryzyko powikłań. Na pewno może zwiększać ryzyko poronienia i być przyczyną odklejenia łożyska oraz niedokrwistości i krwawienia poporodowego. Dla płodu najbardziej niebezpieczna jest niedoczynność występująca w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Wynika to z tego, iż na tym etapie płód nie produkuje jeszcze własnych hormonów i czerpie je od mamy. Nieleczona niedoczynność może też grozić niską masą urodzeniową dziecka, zaburzeniami oddechowymi, zwiększonym ryzykiem obumarcia płodu lub nawet zgonu noworodka. Ponadto, u dzieci matek z niedoczynnością tarczycy w ciąży często stwierdza się zaburzenia neuropsychologiczne.
Jak się objawia niedoczynność tarczycy w ciąży
Niedoczynność tarczycy w ciąży nie musi dawać żadnych objawów. Stąd zdiagnozowanie tejże dysfunkcji u przyszłych mam jest bardzo trudne. Ewentualne podejrzenia co do nadczynności powinny pojawić się w momencie, kiedy zaobserwowane zostanie przyspieszenie akcji serca powyżej stu uderzeń na minute, pojawi się wytrzeszcz i wole, a także nadmierny i nieadekwatny do etapu ciąży przyrost masy ciała. Wśród objawów niedoczynności tarczycy wymienia się również:
– zmęczenie (mimo odpoczynku i niemęczącego stylu życia)
– ospałość
– suchość skóry
– uczucie chłodu
– zaparcia
– łamliwość paznokci
– anemia
– skurcze łydek
Leczenie niedoczynności tarczycy w ciąży
Ciąża a niedoczynność tarczycy to dość trudny temat, najczęściej wywołujący strach i niepokój wśród przyszłych mam. Dobra wiadomość jest jednak taka, że ową dysfunkcję można leczyć. Zazwyczaj leczenie polega na podawaniu kobiecie syntetycznego hormonu tarczycowego T4. Na pewno niezbędne będzie przyjmowanie lewotyroksyny – substytutu naturalnych hormonów tarczycy. Dawka będzie większa, o mniej więcej 30% niż w przypadku leczenia przed ciążą. Po porodzie dawka leku zostanie zmniejszona. Przyjmowanie lewotyroksyny nie jest przeciwwskazaniem do karmienia piersią. Konieczne będzie także częste monitorowanie poziomu hormonu TSH we krwi tak, aby dopasowywać dawkę do aktualnego stanu kobiety. To leczenie nie odbiega od leczenia niedoczynności tarczycy u osób nie będących w ciąży. Czy jest bezpieczne dla dziecka? Oczywiście, że tak. Niebezpieczne jest nieleczenie niedoczynności w ciąży!
Niedoczynność tarczycy a planowanie ciąży
Kolejna kwestia to niedoczynność tarczycy a planowanie ciąży. Aby uniknąć następstw niedoczynności tarczycy, należy zbadać poziom hormonów tarczycy jeszcze przed planowaną ciążą. Ważne jest także regularne monitorowanie poziomu hormonów tarczycy. Jest to szczególnie ważne u kobiet, u których ryzyko wystąpienia niedoczynności tarczycy jest większe niż u pozostałych, a więc u kobiet z bielactwem, niedokrwistością i cukrzycą. Kobieta z rozpoznaną niedoczynnością tarczycy może leczyć się endokrynologiczne i w odpowiedni sposób przygotować się do zajścia w ciążę. A tak na marginesie – według prowadzonych w USA badań normy TSH jakie powinny być w pierwszym trymestrze to poniżej 2,5 natomiast w 2 i 3 trymestrze poniżej 3.
Niedoczynność tarczycy a zajście w ciążę
No dobrze, a teraz powiedzmy sobie, jak to w końcu jest z tymi problemami z zajściem w ciążę u kobiet ze stwierdzoną niedoczynnością. Jak się ma niedoczynność tarczycy a zajście w ciążę? Niektórzy specjaliści są zdania, że problemy z tarczycą nie mają wpływu na płodność. Zdecydowana jednak większość przyznaje, że choroba może znacząco utrudniać poczęcie maluszka. Niezdiagnozowana niedoczynność tarczycy może utrudniać zajście w ciążę, ponieważ jednym z objawów choroby są bezowulacyjne cykle, które w oczywisty sposób uniemożliwiają zapłodnienie. Jednakże przy wdrożeniu odpowiedniego leczenia, starania o dzidziusia mogą zakończyć się sukcesem.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
